Lady Wilma’s Mystic Princess x Welcome to my Life Della Baia Degli Angeli
Maandag 14 november 2016 Liesbeth, Tess en Juna zijn inmiddels verhuisd met de 3 musketiers naar haar ouders in Aarle-Rixtel, dit alles om de kleine mannen een zo optimaal mogelijke start in het leven te geven. Het is de bedoeling dat Liesbeth dan 2 dagen in de week terug gaat naar Rolde om daar te werken en Trijntje vrij heeft om thuis te blijven bij de 3 kleine mannen, zodat die niet te lang alleen zullen zijn. Afgelopen donderdag zijn de kleine rakkers al gechipt en is er dna materiaal afgenomen dat is allemaal prima verlopen. De karkatertjes beginnen zich ook al aardig te vormen, ondernemend zijn ze alle 3, de een heeft een korter lontje als de ander maar pittig zijn ze zeker.
Het eten van vers vlees heeft ook een aanvang genomen niet dat het nog van harte gaat maar toch begint het steeds beter te smaken, ook nemen ze nog graag een slokje bij mama Juna.
Op bezoek zijn ze ook al geweest bij een nestje toy poedeltjes in de buurt, deze waren ouder maar ook kleiner dan de 3 musketiers, maar ondaks dat een prima ervaring. Ook het spel met Romeo de grote vriendelijke grote poedel reus van Trijntje en Liesbeth draagt bij aan de oopvoeding en de ontwikkeling van de kleine mannen. Kortom er wordt hard gewerrkt en gespeeld om er 3 kleine blije poedels van te maken die straks met de benodigde ervaringen naar hun nieuwe gezinnen gaan.
Woensdag 19 oktober 2016 Vanmorgen een update van Liesbeth ontvangen: Het drietal maakt het erg goed. Vanaf het we
ekend zie ik ze echt lopen dit gaat wel gepaard met vallen en opstaan. Als ik thuis kom dan hoor ik de puppy's ook al roepen, zo lief. De geluidjes veranderen in af en toe wat gegrom en kleine blafjes. Juna is een super mama maar heeft af en toe wat moeite mee dat ze niet met me mee kan naar werk, dit is ze nu eenmaal gewend. Vorige week heeft twee dagen een goede vriendin opgepast met haar 2 honden. De grote poedel van haar mocht van Juna kijken maar de de kleine powderpuff moest ver uit de buurt blijven! Mijn eigen katten mogen nu gelukkig wel weer in de kamer komen en de puppy's onderzoeken als ik ze op schoot heb. Tja Juna deelt duidelijke regels uit. Dat mag het zijn tenslotte haar mannen.
Dinsdag 18 oktober 2016 Afgelopen vrijdag ben ik op bezoek geweest bij Liesbeth en haar 3 musketiers, wat zijn ze leuk die kleine mannetjes en wat doet Juna het ontzettend goed. Alle 3 hebben ze nu eindelijk hun oogjes open. Liesbeth schreef mij op 14 oktober hehe eindelijk blauw heeft kleine spleetoogjes, op zondag 16 oktober zijn de oogjes van rood open en vandaag zijn die van groen open gegaan dat was wel heel erg laat, ze zijn inmiddels 18 dagen!! oud terwijl groenbandje de grootste en het haantje de voorste is maar met zijn ogen open doen was hij dan weer laat. Ook gaan ze steeds meer op hun pootjes staan en waggelen door de werpkist hjet is een lust om te zien.
Dinsdag 11 oktober 2016 Vandaag een berichtje van Liesbeth ontvangen: De 3 jongens en Juna maken het goed! 5 dagen geleden maakten we ons een beetje zorgen om het mannetje met het groene bandje die minimaal gegroeid was, maar na een paar keer extra aanleggen was dat probleem zo weer opgelost. Vandaag was groen 37gr. ! gegroeid en ineens weer de zwaarste van het trio. Juna heeft dagen dat ze de halve dag bij de puppy's ligt en dagen dat ze vindt dat ze vrijaf heeft. Vandaag voor het eerst de nageltjes geknipt, dit valt nog niet mee voor mij want het is nog zo
klein en zwart maar voor Juna's buik wel zo prettig. Ook hebben we afgelopen weekend de namen vast gelegd: Dizzybells Djuun Desigual (Djuun vernoemd naar Juna) Dizzybells Dwan Desigual (Dwan betekent donker en klein) Dizzybells Duke Desigual ( Duke betekent leider) Desigual is een schoenen/kledingmerk wij hebben daar voor gekozen omdat Juna altijd maar met de schoenen, laarzen en sloffen van Liesbeth liep te sjouwen en ze in haar benchje bewaakte of het haar nog niet geboren puppy;s zijn. Dit doet ze trouwens nog steeds die schoenen moeten mee in de werpkist, het is een gek poedelmeisje.
Bij alledrie zie ik al kleine kiertjes in de oogleden, deze zullen één deze dagen open gaan.
Hieronder de gewichten van de 3 musketiers !
Maandag 4 oktober 2016 Na een heftig weekend wat op donderdagnacht/vrijdagmorgen begint met de bevalling van Juna, daarna een dagje trimster en 2 dagen show, nu eindelijk de rust gevonden om een dagboek voor de puppy's van Juna en Kyron op de site te zetten.
Hieronder het verslag van Liesbeth:
Donderdagochtend was de temp van Juna 37,1. Zelfde als voorgaande ochtenden. Ik geef het door aan Wil en we leggen er ons bij neer dat het vandaag nog niet gaat gebeuren. S'ochtends ga ik met de honden naar een vriendin waar ze lekker buiten lopen, ook niks anders als anders. Als ik iets over 12:00 uur weer thuis ben en mijn moeder een Appje stuur dat alles nog rustig is, valt me ineens op dat ze eigenlijk helemaal niet rustig is. Veel heen weer lopen, beetje graven af en toe heel kort hijgen. Om 14:00 uur vraagt Wil of alles nog steeds rustig is, ik antwoord wat ik zie maar ben er van bewust dat dit nog makkelijk 36 uur kan duren. S' avonds kan ik pas echt goed zien aan haar dat ze af en toe een wee heeft, ze schrikt ineens en kijkt naar haar buik. Haar temp. Is 36,5. S'Avonds heb ik contact met Wil en overleggen we of het nodig is om mijn kant op te komen. Tja ze hijgt nog niet echt en slaapt ook erg veel en ik vermoed dat het nog wel een hele poos kan duren zo. Spreken af dat Wil haar telefoon naast bed legt en ik heb een vriendin met ervaring die dichterbij woont en die is ook op hoogte gesteld. Ik zelf neem me voor om op tijd te gaan slapen want zou nog weleens een lange nacht kunnen worden. slaapmatje in woonkamer gelegd bij Juna. Slapen werd het niet want Juna bleef maar heen en weer lopen. Na een uurtje geef ik het op en zet ik de tv maar weer aan. Om 00:30 uur Juna gaat voor me zitten en ineens zie ik toch iets wat barveel op een perswee leek. Ik besluit Wil te bellen om te vragen hoe ik dit moet herkennen, haar eenmaal aan de lijn twijfelde ik niet meer. juna was aan het persen! Wil komt zo snel mogelijk maar moet nog wel 5 kwartier rijden. Ontzettend spannend want de eerste gaat geboren worden bij mij alleen! Juna had het zwaar, ze verplaatst zich van bench, werpkist, mand, kussen en ga zo maar door. Na 55 min. Zie ik een blaas tevoorschijn komen en een paar seconde later was de geboorte van de 1e jongen een feit. Tess mijn andere hond en de 2 katten zitten er met de neus bovenop, wat een sensatie! Ik bel Wil dat de eerste pup er is maar nog vast zit, Juna deed haar best maar kreeg de navelstreng niet door en de nageboorte was en nog niet. Kon niet kwaad zei Wil dus hebben het rustig afgewacht. De pup was erg levendig en had al snel een tepel gevonden, het hinderde hem in het geheel niet dat hij nog vast zat. Als Wil er is bekijken we met z'n 2en hoe we dit gaan aanpakken want die kleine man zit nog steeds vast aan z'n nageboorte en die is er nog steeds niet uit. Wil besluit de navelstreng met haar nagels los te scheuren, knippen levert een te groot risico op een bloeding, na de 3e poging lukt het eindelijk deze jongeman te bevrijden van zijn nageboorte en even later wordt die ook geboren. Gelukkig maar alles is goed gekomnen.
Ruim anderhalf uur later begint Juna weer te persen, ook bij deze heeft ze wat moeite om 3:15 uur wordt een 2e krachtige reu geboren. Een half uur later is de geboorte van 3e reu een feit. Juna is moe van de gedane arbeid en verzorgt de boys geweldig. Heel af toe zien we een pers wee maar het zet niet meer door. Om 6:00 uur besluiten we de dierenarts te bellen want we vermoeden dat haar buik nog niet leeg is. Om 6:30 ben ik bij de dienstdoende arts en hij is het met ons eens dat er nog iets in haar buik zit. Bij het maken van een echo zien we wel iets ter grote van een pup maar geen hartje en geen botstructuur. De dierenarts twijfelt over een verkeerde vrucht of misschien een nageboorte. Na het calcium gecheckt te hebben spuit hij oxytocine (een weeënopwekker), nu afwachten wat er nog gaat komen. Wil gaat om 8.30 uur weer naar huis, ze moet op tijd met haar honden bij de trimster zijn. Juna rust uit en verzorgt haar jonge kroost. Ik merk aa
n Juna dat iets haar nog niet goed zit en de puppy's laten het ook weten door veel kabaal te maken. Om 16:15 uur hebben we een afspraak bij mijn vaste dierenarts, ze voelt en concludeert dat nog steeds iets in haar baarmoeder zit. Ze maken een foto daarop zien ze iets wat ze nog niet kunnen thuisbrengen, het lijkt op een schedeltje maar meer is niet te zien. Na wikken en wegen komen we tot de conclusie dat een keizersnede de beste optie is. Ze maken Juna klaar en ik wacht in de wachtkamer, de puppy's hoor ik een hoop kabaal maken in de andere kamer, ze hebben honger. Na een half uur roepen ze me erbij zoals we hadden afgesproken. Uit de baarmoeder werd nog een nageboorte gehaald, dit was wat we gevoeld hadden. Na het hechten wordt Juna weer bij gespoten, al snel werd ze wakker in hevige paniek. Ik mocht haar snel in mijn armen nemen en heb veel tegen haar gepraat gelukkig verdween de paniek toen snel. Juna was weer blij met de hereniging met de pups. S'Avonds heeft ze haar roes heerlijk uitgeslapen. S' nachts was ze erg onrustig waarschijnlijk door naweeën. Zaterdagochtend is ze opnieuw gecontroleerd door de dierenarts en heeft ze een nieuwe dosis pijnstilling en antibiotica gespoten gekregen thuis kon ik merken dat dit haar werkelijk goed deed. Juna kon zich nu pas 100% richten op haar moederschap. De 3 heren groeien goed en zijn heerlijk levendig. Kwa gewichten lopen ze met enkele grammen verschil bijna gelijk op. Ik kan merken dat nu blauw het meeste geluid kan maken, rood het rustigst is en groen het fanatieks drinkt. Het is genieten om deze 3 musketiers in huis te hebben!
Commentaires