Woensdag 3 mei: Malta is bevallen en dat is niet zo verlopen als wij gehoopt en verwacht hadden. Petra en Francis belden om 15.00 uur dat er een onvolgroeide pup was geboren. Wil en Inge hebben daarop de auto genomen en zijn naar Den Haag afgereisd. Onderweg telefoon: er was een klein (172 gram) maar springlevend en gezond teefje geboren. Daarna helaas twee maal een dood geboren, maar wel volgroeid pupje. Toen een hele tijd niets. De dierenarts gebeld en deze kwam om 20.45 uur en heeft Malta onderzocht en constateerde dat er zeker nog 1 pup in het geboortekanaal zat maar hij verwachtte niet dat deze nog leefde. Naar zijn idee konden er wel nog andere levende pups geboren worden, maar misschien ook niet. Je staat altijd voor verassingen en weet nooit helemaal zeker. Teleurstelling alom !!!
Na 15 minuten werd het pupje dat in het geboortekanaal vast had gezeten, inderdaad dood geboren. Aangezien Wil en Inge niet meer geloofden in een nog levend pupje, besloten ze naar huis te vertekken.
Onderweg telefoon van Petra: Er was na nog eens 15 minuten een klein (165 gram) maar springlevend teefje ter wereld gekomen en daarna nog een dood pupje. Blijdschap om de 2 kleine maar dappere teefjes en verdriet om de pupjes die om de een of andere reden niet levend geboren mochten worden. De verklaring van de dierenarts was het volgende; het afsterven van het niet volgroeide pupje heeft een aantal andere pups vergiftigd, waardoor deze bij de geboorte niet meer leefden.
's Morgens 4 mei: Wil belt naar Francis hoe het er voor staat. Ze hebben weinig geslapen maar zijn niet ontvreden. 's Nachts hebben ze de pups nog wat bijgevoerd, daarna zijn de pups zelf gaan drinken met als gevolg dat ze beide zijn gegroeid. Malta toont zich een prima moeder. Eindelijk weer even positief nieuws dat hadden we nodig. Meer nieuws volgt.
's Morgens 5 mei De pups zijn weer gegroeid. De dames hebben een zware nacht achter de rug met de zorg voor Malta. Malta is nl. zeer onrustig en heeft behoorlijk last van naweeën, niet abnormaal maar wel lastig en onrustig zeker als je dit nog niet eerder hebt meegemaakt. Gedurende de dag wordt Malta steeds relaxter en we krijgen steeds meer vertrouwen op een goede afloop.
's Morgens 6 mei Het gaat goed. De onrust van Malta ontstaat alleen nog als de pups meer dan normaal piepen, dan weet ze niet zo goed wat ze moet. Dat is allemaal onwennigheid bij een eerste nest maar komt de komende dagen zeker goed. De pups zijn weer gegroeid dus we gaan er helemaal voor dat het goed gaat komen. Dinsdag 9 mei Gisteren bij Petra geweest om de dek-en geboortaangiftekaart te tekenen en meteen even op kraamvisite bij de pups. Zoals je ziet op bovenstaande tabel groeien de pups met volle kracht. Ze zien er goed uit. Het zijn qua type 2 verschillende pups, de een een brede beer met korte krachtige poten en de ander een elegant kopje met wat langere pootjes en toch alle 2 teefjes. Heel leuk om te zien. Francis en Petra kunnen nu ook echt gaan genieten van het hele spul (en dat doen ze ook). Petra schrijft woensdag 10 mei De teleurstelling en het verdriet was woensdag drie mei groot. Zo zonde na een probleemloze dekking en een prima dracht. Heel onverwacht ook; Malta is immers in topconditie. Lang zijn we gelukkig niet blijven hangen in die gevoelens. We zijn nu dolgelukkig met onze twee sterke meiden! Bovendien waren er ook mooie momenten. Zo hielp ik het eerste teefje op de wereld. Een klein ding, maar ontzettend krachtig. Malta reageerde zo enthousiast dat we bang waren dat zij de pup pijn zou doen. Wil en Inge waren toen nog onderweg, dus Francis en ik moesten Malta bijstaan. We zullen nooit vergeten hoe blij we waren toen dit teefje begon te piepen! Francis "vond" ons tweede teefje. De dierenarts, Wil en Inge waren net vertrokken. Mijn zus telefoneerde met onze schoonzus om verslag te doen van de bevalling. Toen zij bij de werpkist kwam, wilde zij het pupje bij Mama Malta leggen. Het pupje bleek drijfnat te zijn (en dus net geboren). Fran riep om een schone doek om de pup droog te wrijven en zo op gang te helpen. Je kan in zo'n situatie vreemd reageren, merkte ik. Ik ben eerst nog naar Malta gelopen om te controleren of het niet gewoon om het eerste pupje ging! Ook dit hondje reageerde krachtig op een wrijfbeurt. Voor de pupjes is het veel beter om samen op te groeien. Zo dragen ze bij aan elkanders socialisatie. Malta is zoals verwacht een fanatieke moeder. Ze stort zich op het moederschap zoals ze zich op het trainen of spelen doet: vol overgave. Of de pups daar de eerste nachten blij van werden....Zij werden heel regelmatig energiek gelikt. Hierdoor rolden de arme zielen door de hele werpkist en koelden bovendien nog eens af. Uiteraard zetten zij het op het gillen. Dit vond Malta dan weer eng en dan gilde ze vrolijk een deuntje mee. De eerste drie nachten waren dan ook best zwaar. Optimistisch als we zijn hadden we een bedje naast de werpkist gemaakt. Dan konden we een oogje in het zeil houden. Gelukkig wisten we toen nog niet dat we drie nachten niet zouden slapen. Schema van de eerste nachten: Malta een beetje suikerwater, Malta laten plassen, Malta een schaaltje slagroom, pupjes aanleggen, kruikje warm maken, pupjes op het kruikje leggen, zelfs een keer bijgevoed met een maagsonde (mijn zus kan bijzonder koelbloedig zijn wanneer het moet), daarna wilde Malta wel weer een beetje water en even plassen, pupjes nogmaals op het kruikje leggen enz. enz. Hoewel het lijkt alsof ze gisteren geboren zijn, zijn de dames alweer een week oud! Malta is helemaal tot rust gekomen en verzorgt haar pups prima. We zijn allemaal dol op ze en genieten met volle teugen. Malta ging na drie dagen al wat afstand nemen. Even op adem komen in de tuin (waar ze in de gaten gehouden moet worden: ze graaft reuze kuilen!). Ook mogen we van haar de pups even op schoot nemen. Ze vallen dan lekker tegen elkaar aan in slaap. Al met al een ervaring die we niet hadden willen missen! We vinden het heel jammer voor alle mensen die op de wachtlijst stonden voor een pup van onze Malta. Graag hadden we hen leren kennen en op beschuit met muisjes getrakteerd. Van Wil hoorden wij dat vrijwel iedereen nu wacht op een pup van Malta's zus. Dat is wel een prettig idee; Wij wensen Zus van Zeven en MaryLou een heel mooi en gezond nest toe en alle mensen op de wachtlijst een bijzonder pupje dat precies bij hen past!
16 mei Alles gaat helemaal geweldig met de pups. Morgen zijn ze alweer 14 dagen en bij 1 pupje "kieren" de oogjes al !!! Ze zijn weliswaar wat laat maar dat komt toch denken we door het lage geboortegewicht en de vervelende bevalling !!! Maar nu gaat alles uitstekend we verwachten dat ze deze week het kilo gaan bereiken. Dan moeten ze ook ontwormd worden. Ze gaan steeds beter op hun potjes staan en beginnen al een beetje te "bekvechten" met elkaar. Heel koddig om te zien !!!!
22 mei Wil op kraamvisite in Wassenaar. Schaartje mee om de nagels te knippen en héééél nieuwsgierig hoe de pups zich verder ontwikkelen. Nou alles gaat geweldig !!!! Ze zijn door alle verwennerij in huize Malta Mali helemaal gewend om in handen te zijn dus nagels knippen is geen enkel probleem, ze blijven rustig op hun rug liggen en laten zich behandelen. De oogjes zijn helemaal open en ze kijken nog wel wat wazig maar toch frank en vrij de wereld in. Kortom het gaat heel erg goed met de zorgenkindjes van Francis en Petra.
Petra schrijft op zondag 28 mei Malta neemt nog heel veel werk op zich, dus wij hebben momenteel de lusten en niet de lasten. Zo hebben we besloten om voorlopig nog niet bij te voeden. Malta heeft ruim voldoende melk voor onze kleine mormels, die groeien als kool. Hoewel ze wel graag al een hapje mee zouden eten van de Energique van mams. Wanneer je ze een vinger, gedoopt in voer voorhoud, zuigen ze zich helemaal vast. Maar ze moeten nog even geduld hebben. Malta doet zich tegoed aan het extra voer dat wij voor haar bereiden. Normaal gesproken eten onze honden Nutro brokken en twee keer per week vers vlees van Energique. Op dit moment verwennen we haar met minimaal drie keer vers vlees door haar brokken. Onze slanke den komt zowaar iets aan! Malta maakt zich niet drukker om de pups dan nodig is. Voeden, schoon slobberen der puppen en weer iets leuks gaan doen. De puppen spelen al en voeren hele schijngevechtjes. Prachtig om mee te maken. Er wordt druk gegromd, soms een blafje tussendoor. Wanneer je dan een bekje aanraakt "snauwen" ze naar je hand. Nu natuurlijk erg vertederend, dat leren ze later wel af. Ze liggen ook graag op schoot. Na het spelen op de bank (op een kleed, de plasjes zijn echte plassen geworden!) kruipen ze dicht tegen je aan. Heerlijk is dat. Ook bij visite voelen ze zich prima op hun gemak. Malta vindt het geen enkel probleem wanneer men haar kinderen op schoot neemt. Hoewel zij wel verlangd dat ze ook een redelijke portie aandacht krijgt. Gisteren bleek pupje twee (die wij voorlopig Mientje genoemd hebben) al twee puntjes van hoektanden te hebben. Pupje een (voorlopig Liesje) is met alle ontwikkeling een dag of twee later. Vanochtend de pups in het zonnetje op een kleed in de tuin gezet. De dames waren totaal niet onder de indruk. Ook Malta begint eraan te wennen dat we de pupjes zo nu en dan buiten de werpkist op hun kleedje leggen. De eerste paar keer werd ze wat onzeker en begon te piepen. Haar remedie: pupjes zo snel mogelijk voeden, zodat ze met een volle buik tegen haar aan in slaap vielen. Weg pret! Gisteren lagen de pups met elkaar te spelen midden in de kamer. Plotseling zag Malta de lol hiervan in. Ze kreeg die "dit is leuk" blik in haar ogen en gaf Liesje een zet met haar neus. Of zij ook de humor inzag van de dubbele salto die zij toen maakte....Maar ook nu weer: niet onder de indruk. Wat zijn we trots op onze meisjes!
Petra schrijft zondag 4 juni Het is gedaan met de rust! We vonden de pups wat ontevreden worden. Net een dag voordat zij vier weken werden zijn we hen daarom bij gaan voederen. Een smeuïg mengsel van vers vlees en puppenmelk. Ze vonden het heerlijk. Er werd redelijk netjes gegeten, vooral Mientje deed het voorkomen of ze nog nooit anders had gedaan. Slechts een pootje werd in het voer gedoopt. Loesje (voorheen Liesje) is snel afgeleid. Dat doet ons denken aan Malta als pup. Zij had het altijd veel te druk om te eten. Meer het type: "Tuut, tuut, tuut, tuut, valt er hier nog iets leuks te doen?" De dametjes zijn nu veel vaker wakker. Het waggelen wordt meer en meer lopen. Wanneer je hun aandacht trekt komen ze heel doelbewust op je af rennen. Vandaag was de eerste keer dat de kleintjes eerder wakker waren dan wij. Om half negen lieten ze luidkeels blijken wel zo'n lekker maaltje te willen (en het liefst ook een dosis aandacht). Later op de dag hebben ze even in de voortuin gelopen. Er was veel verkeer, doordat er paardenrace was op renbaan Duindigt. Maar dat deerde de pupjes niet. De hondenren die Werner gebouwd heeft vinden ze ook bijzonder interessant. Een heel stel speeltjes erbij en ze vermaken zich goed samen. We zetten ze nu direct na het ontwaken in de tuin. In de werpkist en in huis vinden we vrijwel geen enkel plasje meer. Malta vind het erg leuk om met ze te spelen. Soms nog wat lomp, maar daar zijn de pups niet echt meer van onder de indruk. Bovendien heeft ze inmiddels wel geleerd om rustiger aan te doen. Verder vindt ze het nog steeds goed wanneer haar dochters bij haar drinken, maar ze gaat al veel minder bij ze liggen. Een heel relaxte moeder, die het niet heel erg nodig vindt om de vacht van de pups na het eten voervrij te maken (hoewel ze er dan wel weer op staat om de plasjes in de tuin op te likken). Casper moet niet veel hebben van zijn nieuwe huisgenoten. Beide zijn eenmaal te dicht in de buurt van zijn speeltje gekomen. Casper gromde, maar dat kende ze nog niet en er werd dan ook niet op gereageerd. Na een fikse correctie snappen ze nu dat ze bij gegrom maar beter de benen kunnen nemen. Zo levert ook Ome Casper een bijdrage aan de socialisatie. Ook alle vriendinnen en familieleden die langskomen om ons mini nestje te bewonderen helpen goed hen te socialiseren. Vooral de kleine kinderen die meekomen kunnen op de volle aandacht van Loesje en Mientje rekenen. Ze vinden dat prachtig. We hebben een super luxe fietskar besteld. Hopelijk wordt deze na het weekend bezorgd. Dan kunnen ze ook daaraan wennen. Dinsdag komen Wil en Richard om de pups te bekijken. Spannend!
Petra schrijft woensdag 14 juni Vandaag is Malta voor het eerst na haar bevalling naar Richard geweest. Hij heeft haar weer een toonbare (zomer)coupe aangemeten. Op verzoek van Francis is zij (en Casper natuurlijk ook) super kort geknipt, zodat zij lekker kunnen zwemmen in het bos vlak bij hun huis. Vorige week waren Richard en John op puppyvisite. Het kraamkado (een hele zak varkensoren en hoefjes) werd zowel door Casper, Malta als de puppen enthousiast in ontvangst genomen. Maar daarna begon het echte werk: snoetjes en voetjes scheren en nageltjes knippen! Door het mooie weer kon dat lekker buiten. Loesje deed daar helemaal niet moeilijk over. Miepie (voorheen Mientje) vond het iets minder geslaagd, maar ook zij gedroeg zich goed. De pups zagen er na afloop schattig uit. Bedankt Richard! Hij was overigens erg tevreden over de nazaten van hun Sam. Vooral over de rechte staartjes was hij goed te spreken. Maar echt een hulp bij het maken van een keuze kan ik hem niet noemen. Sorry Richard! Hij vond beide dames zeer de moeite waard en dat maakt het voor ons niet makkelijker om te kiezen. We krijgen vaak het advies om toch vooral op karakter te kiezen. Maar wanneer we dat doen dan moeten we ze allebei maar houden. Ze zijn beide zo vertederend, speels, ondeugend, alert en ondernemend! Gisteren hebben Francis en ik een avondwandeling van een uur gemaakt. We keken er naar uit om onze super moderne hondenfietskar/-wandelwagen te proberen. De pups hadden al een paar keer eten gekregen in de kar om een beetje te wennen. Maar wandelen is toch een heel andere zaak! We hadden verwacht dat het gehobbel en gerammel (hoewel het geluid erg meevalt, het is echt een aanwinst!) wel indruk op De Diva's zou maken. Maar we werden aangenaam verrast. Miepie stortte zich vol overgave op een stuk runderlong. Loesje stond in eerste instantie wat tegen het doek op maar koos er uiteindelijk voor om de meegenomen lachzak te testen op duurzaamheid. Halverwege heeft Francis haar een poosje op de arm gedragen. Loes vond dat bijzonder interessant en ze keek nieuwsgierig om zich heen. Na een poosje vond zij dat ze best achter haar moeder aan kon lopen. Daar wachten we nog even mee tot zij hun enting donderdag hebben gekregen. Loes moest dus terug in de kar. Tja en dan moet je wel even laten merken dat je het daar totaal niet mee eens bent! Piepen dus! Maar ook dat ging weer over. Uiteindelijk kwamen we heel tevreden met twee rustige pups thuis. Missie geslaagd! Morgen ruimen we de werpkist op en verhuizen Loes en Miep naar een grote bench. Zo kunnen ze daar vast aan wennen. De afgelopen week kregen zij hun voer al een aantal maal in een kleine bench. Hopen maar dat ze dat iets milder stemt over hun nieuwe onderkomen! We hebben ervoor gekozen geen puppieren op te zetten zoals Wil gewend is te doen. Twee pupjes pak je makkelijk op en zodra ze wakker worden nemen we ze mee de tuin in. Het mooie weer maakt dat de pupjes lekker veel buiten zijn. Voor de beplanting iets minder gunstig, voor de zindelijkheidstraining ideaal. Vorige keer schreef ik al dat het uit was met de rust. Toen wisten we echter nog niet dat de pups beslissen zouden dat zes uur 's ochtends een prima tijd is om te eten en spelen. Aangezien wij nogal traag van begrip zijn, restte de dames niets anders dan maximale inzet van de stembanden. Wat kunnen die twee brullen! En om nog maar even op te scheppen over de intelligentie van onze pups: ze weten inmiddels dat overdag piepen geen resultaat oplevert. Maar 's ochtends moet je wel rekening houden met slapende echtgenoot(/ zwager) en buren. We hopen dat ze binnenkort (net als hun baasjes en moeder) het uitslapen ontdekken en leren waarderen! De pups worden voor het eerst geschoren en Richard heeft deze taak op zich genomen. zo te zien heeft hij er plezier in.
Petra schrijft 19 juni In Huize Scheepers/ Gillisse/ Dizzybell´s gaat het bijzonder goed! We genieten iedere dag van onze twee Diva´s. Donderdag 15 juni zijn de pups ingeënt. Dit verliep zonder problemen. Onze dierenarts is dan ook een ware strateeg. Een knuffel plus een hand vol brokjes en ze is levenslang hun grootste vriendin. Dan merk je zo´n prikje niet eens! Malta en Casper gaan ook altijd met veel plezier de praktijk binnen. De fietskar, de bench en de hondenren zijn allemaal gesneden koek nu. Zaterdag kregen wij hoog bezoek. Mirjam, Henk en hun dochter Joy kwamen kennismaken. Het klikte direct. Hoewel we toen nog niet definitief een beslissing genomen hadden welk hondje bij ons zou blijven, gaven Mirjam en Henk aan graag een pup van ons te willen adopteren. Mirjam kende vader Sam al, zij had hem ooit in vol showornaat mee genomen voor een wandeling door hun dorp. Het was erg leuk om dit gezin te ontmoeten en we hadden een gezellige middag in de tuin in Wassenaar. We zullen maandag 3 juli met een gerust hart een pup naar Nuenen brengen. Zij zal daar een actief leven gaan leiden in een liefdevolle omgeving waar mensen overduidelijk gek zijn op en zich verdiept hebben in honden. Mirjam en Henk trainen de honden, net als wij volgens de klickermethode. Een heel positieve benadering en onze honden zijn dan ook razendenthousiast wanneer we de klicker uit de la halen! Vandaag hebben zowel Richard als Wil de pups nogmaals goed bekeken. We hebben unaniem besloten dat Miepje bij ons zal blijven. Mirjam had al aangegeven dat zij gevoelsmatig een lichtte voorkeur had voor Loesje. Heerlijk wanneer iedereen kan krijgen wat hij wil. Eindelijk zijn ook de namen bekend. Loesje gaat heten Dizzybell´s Diva Debbles en Miepje noemen we Dizzybell´s Diva D´Eloise. Daarmee wordt Loesje vanaf heden omgedoopt in Pebbles en Miepje in Loesje. Volgt u het nog? Met Richard ben ik vanmorgen naar de groothandel geweest. Het resultaat van een ochtendje shoppen ziet u op de foto! Wil had haar dochter Corina en kleindochter Mila meegenomen. Mila heeft heerlijk met Malta en Casper gespeeld en Corina assisteerde bij het scheren van de pups. Ze zien er weer heel lief uit! Al met al weer een heel geslaagde en zonnige dag!Petra schrijft 22 juni Pebbles en Loesje zijn erg blij met hun nieuwe speelgoed. De flamingo is favoriet. Maar Pebbles deed ons versteld staan door wel tien keer achter elkaar het roze balletje terug te brengen! Zo aandoenlijk. Eergisteren hebben we een bezoek gebracht aan onze tante. Pups weer in de kar en wandelen. Tante Nel heeft een Siamese kat (Nino) waarvan ik regelmatig de nageltjes knip. Hij begroette de pups enthousiast. De dames reageerden nieuwsgierig en uiteindelijk leek het hen een goed idee om Nino's oren te likken. Dit vond hij wel okay. Maar toen zij met enige bravoure in zijn pootjes beten, besloot hij dat daar voor hem de grens lag. Loes en Pebbles vielen, nadat zij het huis geïnspecteerd en goedbevonden hadden, in slaap. Vanmorgen zijn ze nog een keer in bad geweest. Vandaag wel wat meer protest dan de eerste keer. Daarentegen staan ze steeds beter stil op de tafel en mag ik hun gebitjes controleren. De Diva's hebben kennis kunnen maken met een Spaniël. Een heel lieve, maar zeer drukke reu van anderhalf jaar oud. Loesje wilde wel proberen met hem te spelen. Pebbles had wat meer tijd nodig, maar liet de wilde liefdesbetuigingen uiteindelijk gelaten over zich heenkomen. Vanaf gisteren proberen wij de pups te laten wennen aan hun nieuwe riempjes. Speciaal voor mijn zwager zijn ook deze roze (Sorry Werner!). Echt leuk vinden ze het nog niet, maar het leverde wel al een aantal plasjes op de oprit op. De ministukjes Frolic als beloning werden in dank aanvaard. Ach, kon het altijd maar zo blijven Petra schrijft 28 juni Zondag 25 juni mochten Loes en Pebbels mee naar de Flevodogshow in Almere. Dat is al snel een uur rijden, dus hadden ze voldoende tijd om elkanders staart en oren aan te vallen. Lekker onder mijn stoel en wel zo dat ik er net niet bij kon. Dat doen we op de terugweg anders, dames! De opkomst voor de show was groot en de pups kregen dan ook alle gelegenheid om in aanraking te komen met andere rassen. Even snuffelen aan een Doberman Pincher, achter een Bullterriër teef aanrennen en voorzichtig spelen met twee Finse Lappen van zes maanden oud. Een daarvan zat plotseling bovenop ons hondje. Die liet dat gelaten over zich heenkomen. Samen met Malta poseerden ze voor een dame die moeder en pups fotografeerde voor hondenboeken. Het had wat voeten in aarde, maar uiteindelijk heeft zij ons span vereeuwigd. Nu maar hopen dat die mevrouw woord houdt en ons de foto's stuurt. We zijn natuurlijk erg benieuwd naar het resultaat! Tijdens de keuring van de poedels vielen De Diva's (heel arrogant, hoezo toekomstige concurrentie!?) bij ons op schoot in slaap. Dat was genieten, want daar hebben ze weinig tijd voor op het moment. Voor de rit naar huis hadden we een kleine bench in de auto gezet. De pups werden pas in Wassenaar weer wakker. Heerlijk! Morgen komt een meneer van De Raad van Beheer de pups chippen. Aangezien wij beide moeten werken neemt moeders de honneurs waar. Bedankt mam! En dan nemen we heel binnenkort afscheid van ons Pebbles. Maandag drie juli brengen Wil, Francis en ik haar naar Eindhoven. Daar wordt naar haar uitgekeken, maar hier is het aftellen en afscheid nemen begonnen. Pebbles is een heerlijk hondje dat bijzonder alert reageert wanneer we haar aandacht trekken. Ze brengt heel zoet een balletje terug en wanneer ze wordt geprezen kijkt ze omhoog waar haar beloning blijft. Zo knap! We zijn er best trots op dat we zo'n mooi hondje met een fijn karakter bij Mirjam, Henk en Joy "afleveren". Heimelijk hebben we het er af en toe over gehad om beide pups te houden. Maar nu we weten hoe goed Pebbles terecht komt (en we acht weken hebben kunnen ervaren wat twee van die terroristjes teweeg brengen in huis en tuin) kunnen we haar wel loslaten. Tot maandag genieten we in ieder geval met volle teugen van onze twee -mini- grote poedels. Petra schrijft 2 juli De dametjes hebben weer heel wat meegemaakt de afgelopen dagen. Van vrijdag op zaterdag hadden Francis en ik slaapdienst. We werken beiden in een woonvoorziening voor licht verstandelijk gehandicapte pubers. Bij uitzondering (en op verzoek van onze cliënten) nemen we de honden wel mee. De afgelopen weken werd er regelmatig gevraagd wanneer we de hondjes eens kwamen showen. Vrijdag dus de hele boel ingepakt en Loes en Pebbles meegenomen naar Loosduinen. Ze vonden het maar heel gewoon. Lekkerspelen met de jongeren, de tuin verkennen, onder de schutting door duiken (en Petra er heel hard achteraan) en toen even een uurtje slapen. ’s Nachts mochten ze in de bench bij mij op de slaapkamer. Ze gedroegen zich voorbeeldig! Zaterdagavond rond een uur of acht zijn we met alle honden naar De Wassenaarse Slag geweest. Het wordt afgeraden om met pups een strandwandeling te maken (i.v.m. de ontwikkeling van de heupen). Francis en ik vonden echter dat de pups het in het kader van hun socialisatie minimaal een keer meegemaakt moesten hebben. Wel hebben we De Diva’s naar zee gedragen en alleen op het harde zand laten spelen. Ze genoten! De zee, kinderen, andere honden alles vonden ze geweldig. Terwijl Werner Malta en Casper entertainde met een bal, pasten Francis en ik op de pups. En dat was nodig. Ieder paar bewegende benen werd gevolgd. Totaal niet bang om ons kwijt te raken; samen staan ze sterk! Jammer dat we geen fototoestel bij ons hadden. Die zwarte snoetjes onder het zand, prachtig om te zien! De pups adoreren Casper. Hoewel hij echt geen aandacht aan hen besteedt (alleen een snauw waneer ze echt te dicht bij zijn balletje komen) lopen zij hem (vooral in het bos) constant achterna. Hij ondergaat het gelaten. Morgenochtend gaat Pebbles naar Eindhoven. Wil, Francis en ik brengen haar. We hebben ervan genoten om haar de eerste achtenhalve week van haar leven te mogen verzorgen. Van het friemeltje van 172 gram tot aan het kittige dametje van 5 kilo dat ze nu is. Van de eerste drie nachten niet slapen en bij ieder piepje rechtop in ons bed tot om half zes wakker worden gegild om eten te geven. Van op je vinger willen sabbelen tot uitkijken dat je neus niet geperforeerd wordt door vlijmscherpe tandjes. Van zwabberend waggelen (nog een hele kunst) tot netjes aan het riempje lopen. Van hondje met en hondje zonder bandje tot Pebbles en Loesje. Wij hebben er alles aan gedaan om haar een goede start te geven en we zijn trots op dit mooie vrije hondje. We hopen nog heel veel van haar te horen en zo ook haar toekomstige ontwikkeling te kunnen volgen. Lieve Pebbels het ga je goed! Hier eindigt het dagboek van Malta en haar twee pups. Ik heb met veel plezier iedereen op de hoogte gehouden van het wel en wee van de nieuwste Dizzybell’s telgen. In de toekomst zal ik zeker af en toe iets schrijven over ons Loesje. Bij deze wil ik graag Wil bedanken voor de fijne samenwerking, Francis en Werner voor twee maanden! gastvrijheid, onze moeder voor alle oppas uurtjes, Richard voor raad en daad, alle lezers voor de interesse en leuke reacties, Casper voor zijn bijdrage aan de socialisatie en Malta voor twee eindeloze Diva’s